Lublin

Kiedy tylko pojawia się słońce, zaczyna nas nosić.
Wyprawiamy się bliżej lub dalej.
Tym razem padło na Lublin.

Różne miasta kojarzą mi się z różnymi zdarzeniami, osobami, sprawami. Ktoś bliski tam mieszka, kiedyś tam byłam, coś się tam zdarzyło. W Lublinie akurat się urodziłam :-)
Lubimy chodzić po innych miastach i miasteczkach, zaglądać w zakamarki, przesiadywać w kawiarniach, odwiedzać wystawy. Szukamy nieoczywistych ścieżek i czegoś lokalnego. Zapuszczamy się w mieszkalne dzielnice, wychodzimy poza centrum.
W Lublinie, oczywiście prócz Starówki, obejrzeliśmy genialny video-teatrzyk Józefa Robakowskiego w Galerii Labirynt. Nie przegapcie tej wystawy, bo jest naprawdę świetna.
Przed galerią stoi też instalacja Roberta Kuśmirowskiego "Tężnia", którą dzieci powitały radosnym "o, widzieliśmy to w Kielcach!" Zaś podczas naszego zwiedzania Zosia zawarła bliską znajomość z przesympatyczną panią z galerii i obie wymieniały się fachowymi uwagami na temat książek dla dzieci :-)
Wybraliśmy się też na Węglin, żeby zobaczyć Kiosk ze Sztuką, ale akurat trafiliśmy na przerwę.
Nasze rodzinne "spotkania ze sztuką" to zasługa M., który cierpliwie wyszukuje nam atrakcje i ciąga po galeriach :-)

Towarzyszył nam też lubelski poeta awangardy międzywojennej - Józef Czechowicz.

Przez cały dzień światło nam sprzyjało i było bardzo malowniczo.

Zdałam sobie też sprawę, że inne miasta kojarzą mi się z... blogerkami.
Wrocław to Asia - Mama i Żona, Poznań to Olga, Trójmiasto Ania, Kraków Ewa, zaś Lublin należy niepodzielnie do Moniki.
Dziękuję Ci, skorzystaliśmy z Twoich namiarów na smaczny obiad :-)

A po całym dniu włóczenia się szybka decyzja, że nie wracamy na noc do domu, droga o zmierzchu do Kazimierza, jak zwykle pyszna herbata z obłędną szarlotką "U Dziwisza", nocleg w Truskawkowie i poranne sady nad Wisłą. Te z poprzedniego posta.

A Wy? Lubicie swoje miasta? Pokazujecie je na swoich blogach?
Bo ja to wiadomo - lubię warszawski Grochów :-) I całą Warszawę.